زندگی عشایری را توصیف کنید

زندگی عشایری را توصیف کنید

زندگی عشایری

انشا درمورد زندگی عشایری

در حالی که زندگی شهرنشینی امروزی با تجمل گرایی همراه شده است ولی”ساده زیستی” همچنان در زندگی عشایر حرف اول را می زند و این سادگی با جاذبه های فراوانی همراه است.

عشایر مردمان پر تلاشی هستند که در سراسر کشور نقش مهمی در چرخه اقتصادی جامعه دارند چراکه آنها با سخت کوشی و تلاش خود برای تامین نیازهای جامعه در بخش فرآوده های دامی همواره می کوشند.

کسی نمی داند که این تولیدات دامی که در سطح کشور نیازهای مردم را تامین می کند با چه رنج و مشقتی توسط عشایر به دست می آیاد که آنها مصرف می کنند.

در این بین از زمان قدیم تا دیرباز زندگی عشیره ای در استان ایلام رواج داشته و هنوز هم دارد.

عشایر مردمان پر تلاشی هستند که در سراسر کشور نقش مهمی در چرخه اقتصادی جامعه دارند چراکه آنها با سخت کوشی و تلاش خود برای تامین نیازهای جامعه در بخش فرآوده های دامی همواره می کوشند.

کسی نمی داند که این تولیدات دامی که در سطح کشور نیازهای مردم را تامین می کند با چه رنج و مشقتی توسط عشایر به دست می آیاد که آنها مصرف می کنند.

در این بین از زمان قدیم تا دیرباز زندگی عشیره ای در استان ایلام رواج داشته و هنوز هم دارد.

صفا و صمیمیت و دروی از زندگی شهرنشینی یک نوع آرامش خاص در بین زندگی مردم عشایر به وجود آورده است که آنها فقط به کار خود فکر می کنند.

مردم عشایر همواره از مشکلات زیادی رنج می برند و تنها منبع درآمد از طریق همین دامداری است که با این شرایط سخت تعدادی از آنها نیز از به شهرها رفته اند و عشایری را رها کرده اند.

عشایر همواره برای تهیه آب با مشکل هستند چون معمولا در مکانهایی مستقر می شوند که آب نیست و مجبور هستند آب را با دبه های بزرگ و کوچک به سمت چادر خود بیاورند.

زندگی عشایر حمام و یخچال ندارد و مردم برای از “مشکه” برای حفظ آب استفاده می کنند که البته آب در داخل آن به شکل خنک حفظ می شود.

“مشکه” توسط خود مردم عشایر درست می شود و در واقع یک وسیله ضروری در زندگی عشایر به خصوص در فصل تابستان است.

از این مشکه برای تبدیل ماست به دوغ و کره نیز استفاده می شود که به وسیله زنان عشایر درست می  شود.

زنان همانند مردان یک پای کار در خانه هستند و آنها در مواقعی که مردان گوسفندان را برای چریدن می برند در کارهایی نظیر پخت نان و تمیز کردن خانه، دوشیدن شیر گوسفندان  کمک می کنند.

در زندگی عشایری که غالبا سیاه چادر نشینی است توسط زنان دست بافته هایی مانند چیت و بافت سیاره چادر و..تهیه می شود.

پوشاک مردم عشایر

علاوه بر این زنان لباس و پوشاک خود را تهیه می کنند و اکثریت تزئینات این نوع لباسها به دست هنرمندانه زنان شکل می گیرد.

عشایر ایلام از لحاظ پوشش  لباس دارای تنوع رنگ  هستند که و بیشتر زنان عشایر از لباسهای کردی استفاده می کنند.

درحالی که در زندگی امروز شهرنشینی می توان انواع لباسهایی را دید که با فرهنگ ما ارتباطی ندارد ولی مردم عشایر از لباسهایی که از فرهنگ آنها شکل می گیرد استفاده می کنند.

در بین عشایر متاسفانه تحصیل کمتر برای دختران و زنان وجود دارد و بیشتر آنها مشغول کار با مردان در زندگی می شوند.

عمده دلیل عدم تحصیل مردم عشایر کوچرو بودن آنهاست چراکه در روزهای طولانی در مسیر ییلاق و قشلاق هستند و به همین منظور کمتر دنبال تحصیل هستند.

با نگاه کلی به زندگی عشایر می توان گفت عشایر مردمانی هستند که در عین ساده زیستی مردمانی پر تلاش هستند و بیشتر وقت خود را صرف دامداری می کنند.

مسئولان باید به این قشر برای حل مشکلات معیشتی آنها کمکهای فراوان و امکانات بیشتر اختصاص دهند و از آنها برای تولیدات بیشتر حمایت کنند.

یکی از بزرگترین مشکل مردم عشایر بحث خرید تولیدات فرآوده های دامی است که متاسفانه برخی دلالان این فرآوده ها را با قیمت بسیار پایینی از مردم عشایر خریداری می کنند و به قیمتهای گزاف به فروش می رسانند و درآمد کمی نصیب مردم عشایر می شود در حالی که آنها زحمت اصلی را کشیده اند.

زندگی عشایر در عین سادگی خود یک جاذبه مهم گردشگری برای مردم شهرهاست چراکه با کمترین امکانات بیشترین تلاشها را در زندگی انجام می دهند.

همچنین بخوانید: انشا درمورد زندگی

 

تحقیق درمورد زندگی عشایری

زندگی عشایر بر پایه دامداری بنا شده است. سهم آن‌ها از تولید گوشت کشور ۲۰ درصد است. کوچ و چرای دام، از مهم‌ترین ویژگی‌های زندگی عشایری است، اما سال‌هاست که جمعیت عشایری ایران با محدودیت‌هایی همچون منابع طبیعی روبروست.

در سال‌های اخیر مراتعی که قبلاً محل چرای دام‌های عشایر بوده و حتی ایل راه‌هایی که زمانی محل عبور عشایر از یلاق به قشلاق و بلعکس بوده تغییر کاربری داده و به باغات، جاده‌ها و خانه‌هایی تبدیل شده است که دیگر مجال حرکت و زندگی به عشایر را نمی‌دهند.

این موارد یکی از هزاران عواملی است که عشایر قشقایی را که از جمله بزرگترین جمعیت‌های عشایری ایران محسوب می‌شوند بر سر دو راهی تداوم زندگی عشایری یا یکجا نشینی قرار داده است.

در حال حاضر بسیاری از عشایر قشقایی منطقه جهرم با وعده ارائه امکانات رفاهی از جمله آب آشامیدنی، برق، تلفن، تحصیل و حتی کار در شهرک‌هایی همچون شهرک آب شیرین در ۳۵ کیلومتری شهر جهرم ساکن شده‌اند اما در صورت اقامت در این شهرک‌ها دیگر نمی‌توانند دامداری که عامل حیات زندگی عشایری است، ادامه دهند و باید به فکر شغل و شیوه زندگی جدید متناسب با زندگی شهری باشند.

انتخاب یکجا نشینی سر آغاز مشکلات برای جامعه‌ای است که خود تولید کننده یک پنجم گوشت کشور است و با این انتخاب قشر بزرگی از جامعه از تولید کننده به مصرف کننده تبدیل می‌شوند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *